تاثیر کاربرد کودهای آلی و شیمیایی بر برخی صفات فیزیولوژیک و مرفولوژیک جعفری

به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف (0، 5 و 10 تن در هکتار) کودهای آلی (ورمی‌کمپوست و مرغی) و کودهای شیمیایی نیترات‌کلسیم و پتاسیم (صفر، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار) بر تجمع نیترات و برخی خصوصیات رشدی و فیزیولوژیک جعفری آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. محتوای نیتروژن کل گیاه تحت تاثیر اثرات متقابل تیمارهای آزمایشی قرار گرفت. بیشترین میزان نیتروژن کل گیاه در تیمارهای 10 تن در هکتارکودهای ورمی‌کمپوست و مرغی × 100 کیلوگرم نیترات پتاسیم مشاهده شد. محتوای کلروفیل، اسید اسکوربیک و فلانوئید تحت تاثیر مثبت کودهای آلی و شیمیایی قرار گرفت. بیشترین وزن‌خشک بخش هوایی گیاه در تیمارهای 5 و 10 تن در هکتار کود ورمی کمپوست مشاهده شد. تیمارهای 5 و 10 تن در هکتار کود مرغی موجب افزایش محتوای مواد جامد محلول و نیترات نسبت به تیمار شاهد گردید. همچنین بیشترین محتوای مواد جامد محلول و نیترات گیاه در تیمارهای 50 و 100 کیلوگرم در هکتار نیترات پتاسیم مشاهده شد. تیمار 5 و 10 تن در هکتار کود مرغی و همچین کودهای شیمیایی مورد استفاده موجب افزایش محتوای فنل کل شد. کودهای آلی تاثیر مثبت در محتوای عناصر کلسیم و پتاسیم داشت. تیمار 100 کیلوگرم نیترات پتاسیم موجب افزایش محتوای پتاسیم شد. بیشترین میزان کلسیم در تیمارهای50 و 100 کیلوگرم نیترات‌کلسیم مشاهده شد. با توجه به تاثیر مثبت کودهای آلی در پرورش سبزی‌ها و عدم وجود اثرات سوء زیست‌محیطی آن‌ها، چنین به نظر می‌رسد که استفاده از کودهای آلی روش مناسبی برای تولید سالم و پایدار سبزی‌ها باشد.